Senle Gelen Sensizlik

Yaşadığın bu sensiz bu hayat geniz’imi yakıyor
Asmanın yaprakları sensizliğin idam şahidi
Karanlığa çaldığım ayrılığın beyaz rengi sırtımda taşıdığım kırbaç izleri
Penceremin önündeki kuş konmazla kış gibi

Yarınlarımda yaşayamadığım sensizliğe çığ gibi düştün özlemlerimi yaktın
Hasretinle açtırdığım ilkbaharıma sonbaharın hüznü gibi girdin soldurdun sensizliğini
Hayallerime rüyalarıma bıraktığın hoş bir seda akşamı gamzelerin ekimin kavuşmazlığına uğurladın sensizliğinle
Senle gelen sensizlik Azrail’in içini titreten sessizlik olsa da benim için sevda çığlıkları sensizliğin

Gözlerinin içindeki sensizliğin yakışları aynalara haykırdığın sensizliğin şarkıları
Dudaklarında yanan buselerin yanağıma kondurduğun sensizliğin gül izleri
Resmine dokunduğumda yüreğime sağlaman sızıların sevdanın melankolik ağıtları
Senle gelen sensizlik toprağın ana kucağına olan sıcaklık sensizliğin