Senle Geldi Şiiri - Şair Zeynelkoptekin

Karanlık içinde kayboluyordum
Gece karanlığına o kadar alışmıştım ki
Kimselerle konuşmuyordum tek başımaydım
Senle geldi hayat! Senle geldi yaşam

Kaçıyordum herkezden insanlardan
Yer iz bilmeden yürüyordum
Karanlık ve sesizlik arkadaşım olmuştu
Senle geldi yaşam! Senle geldi hayat

Artık doğan güneşi bekliyorum
Işıl ışıl yanan sokaklarda yürüyorum
İnsanlardan kaçmıyor onlarla konuşmak istiyorum
Senle geldi umut! Senle geldi yaşam

Gülmeyen yüzüm gülüyordu artık
Kırık dökük kalbim yeniden hayat buldu
Sessizliğin yerini çocuk sesleri aldı
Senle geldi ışık! Senle geldi bahar