Senle doldurulmuş yastık…. Şiiri - Ferdi Ak

Bir rüya gördüm, sen!
Uyandım su vurdum yüzüme,
Aynaya baktım sen!
Keten pantolonumu, anne örgüsü kazağımı kuşandım,
Bide baba yadigârı deri ceket.
Şimdi asansördeyim. Sende yanımda,
Günaydın diyorum, günaydın diyorsun.
Sokaktayım, yanımdan geçiyorsun selam veriyorum,
Sonra yine sen, yine sen, az ilerde yine sen.
Selam veriyorum.
Bir belediye otobüsü geçiyor yanımdan
En arka koltukta sen, tozlu camın arasından fark ediyorum.
El sallıyorum.
Bakır, metal kolyeler satıyorsun bir tezgâhta,
Üç beş ıvır zıvır satın alıyorum.
Biraz daha yürüyorum ve yine sen,
Çiçek satıyorsun çingene ağzıyla,
Alıyorum bir demet.
Senlerden birine veriyorum.
Bir çiklet alıyorum sonra manileri olan.
Seni anlatıyor, seni anlatan diğer binlerce çiklet manisinin arasına iliştiriyorum.
Adı sen olan bir mahalleden adı sen olan bir caddeye iniyorum.
Sen dileniyorsun eski tekel binasının duvarına yaslanmış,
Sen yürüyorsun koşar adım, yağmurda ıslanmış,
Gündüzün mesaisi bitiyor, gecenin vardiyası başlıyor ben hala sen denizinde yürüyorum.
Bulvarda rastlıyorum sana, otostop çekiyorsun son model markalı arabalara,
Ben yaya yaklaşıyorum sana, bir gecelik benim oluyorsun, 100 dolara.
Eve doğru gidiyorum, bir gelinlik mağazasının vitrinindesin,
Ölü bir yüzün ve plastik bakışlarınla,
Üstündeki elbisenin alıcısını bekliyorsun,
Asansördeyim, sende yanımda, iyi geceler diyorsun,
İyi geceler diyorum.
Yatmadan önce biraz kitap okuyorum, her paragraf senin adını tırnak içine almış,
Ojeli tırnak içinde adın.
Uyku bastıyor, yatağıma uzanıyorum.
Bir rüya görüyorum.
Uyanıp su vuruyorum yüzüme;
Aynaya bakıyorum
‘‘ Ben’’