Seninle doğdum sana varmadan Öldüm

Gün benimdir sensiz hiç güldürmedi
Elinden tuttuğumda sevgiliye dönüşmedi
Aşkım ya da başım göğe mi erdi
Seninle doğdum sana varmadan döndüm

Bir kuş misali pencerende gezindim
Gördüklerim de seni hep yuvam bildim
Ellerine dokunanları kıskandım da dövdüm
Seninle doğdum sana varmadan göçtüm

Mektuplarınla koleksiyonluk anıdan ağ ördüm
Başında özlem yazan ortasında ayrılık gördüm
Ey benim heybetli deli sevdiğim
Seninle doğdum sana varmadan öldüm

Sevdan ile arafta dolandım durdum
Kuzeyi, güneyi araya araya buldum
Yıldızlarda kayar diyen nice bilgeler duydum
Seninle doğdum sana varmadan hürdüm

Gök kubbesinde dualarına amin dedim
Aşk acısını bilirdim de bir seni bilemedim
Okunan her selaya yüzümü çevirdim de geldim
Seninle doğdum ama sana varmadan gömüldüm

Senfoniler dinledim aşka dair şiirler eledim
Yazdıklarımın üzerini çizdim bazılarını da sildim
Sayende bende uzaktan sevmeyi bildim
Seninle doğdum ama sana varmadan kördüm

Budur sana tek cümleyle aşkına yazdığım beste
Söylediğim her sözde çıkar sesim aheste
Yine de bilmesen adın hep son nefeste
Seninle doğdum ama sana varmadan öldüm