Senle Diriliş Şiiri - Sadettin Uğur

Kanayıp sızar yüksek oluklardan yürekler
Metropol duvarında eridi bembeyaz buz
Şehir, cinayet şehri giyotindir direkler
Ve bizler on dört asrın mahzun ruhuyuz

Biz modaya yenilmiş, biz son perdede mü’min
Sevdamız etmez para, mefkure bulmaz kıymet
Yalnız uykusuz gözler, aşkla edilen yemin
Bizi biz yapan, diri tutan: Sonsuz adalet!

Fert fert işgal edilmiş banknot rengi beyinler
Küresel bir canavar düşmanıdır kitabın
Kapkara odaları dergah kılmış hainler
Bilirler üslubunu nefislere hitabın

Sana bana ve bize dört yandan bir uğultu
İçiyor zihnimizi damla damla uyutup
Müslüman dedelerin torunları avuntu
Pahalı yemeklerle şaşalı evler tutup

Eyvah baba savurduk külünü hatıranın
Senden bize geriye bir hasta vatan kaldı
Bulunmadı faili bize pusu kuranın
Geriye boynu bükük üç beş müslüman kaldı.

Kaçtık kaçtık bu şehrin bağıran gecesinden
Tuttuk bir ritim: şiir, gazel, ezgi miydi ne?
Çıkamadık söz ile dava bilmecesinden
Sanki uzaktan baktık özümüzdeki bu dine.

İtaat kadar büyük, iman kadar ulviydik
Gök ehliyle yer ehli, kol kola zikrederdi
Kelama selam alıp cuşa gelen semaviydik
Sözü gümüştü aşkın, sükutla fikrederdik.

İyilerle kötüler, Adem ile iblisti
Mücadelemiz dört bir bucakta iman ile.
Üstadlar dertli idi niyetleri halisti
Yollarında yürürdük uhrevi derman ile.

Kıyametin kazanı fikirlerde kaynardı
Zehirle lezzetin bir karıldığı bu düzen
İçtikçe ciğerlerden ve yürekten kanardı
Saf şerbeti bulmaya bizdik divane gezen

Tebük dermanı gelmiş cefakar dizimize
Birer gafil hayretle giderdik dost iline
Bembeyaz bir gözlükle seyredip mazimizi
Manzarayı kalemle kattık şiir seline

Baki olduk, Fuzuli olduk, Mevlana olduk
Kelamın güzelini şerh için satırlara
Yazdıkça senin, yalnız senin sevignle dolduk
Ölçünü ölçü alıp girdik dost hatırlara

Damar damar seninle dolmaya azmeyledik
Huzuruyla kuşandık yolundaki çilenin
Senden gelene rızayla verdiğine rameyledik
Gönülde yoktu yeri artık boş gailenin

Sen varsın sen, gayrısı birer fani metadır
Seni bilen neylesin dünya dolu kervanı
Veliler bize üstad aşıklar da atadır
Mushaflarda erittik şiirleri, divanı!

O vakit sen boyadın rengine dünyamızı
Dilinle söyleyerek, gözünle bakar olduk
Diriliş muştusuyla gördük rüyamızı
Nurunu yol bilerek kalplere akar olduk

Gayrı konuşulan sen, satır satır hep sensin
Sen her halin rehberi, mahlukatın sevdası
Sen ki güllerin gülü hoş kokulu ahsensin
Yaratılış sebebi, alemin gam vedası.