Senle Birlik Şiiri - Kemal Doğanay

Ekmeğimiz ortak olsun,
Gel bölüşek senle birlik!
Güller açsın dalda solsun,
Gül bölüşek senle birlik!

Güz gelince kurur otlar
Şaha kalkar yağız atlar
Ağzımızda kalan tatlar,
Mal bölüşek senle birlik!

Giden gelmez, acı bitmez
Gidenler hiç selam etmez
Gönül derya olsa yetmez,
Yol bölüşek senle birlik!

Güçlüler hep zayıf ezer
Hasta olan candan bezer
Garipler hep çölde gezer,
Çöl bölüşek senle birlik!

Selam verdim bana baktı
Sandım birden şimşek çaktı
Peteklerden ballar aktı,
Bal bölüşek senle birlik!

Yandım dedim gören olmaz
Allah diyen yolda kalmaz
Gidenlerin yeri dolmaz,
Sal bölüşek senle birlik!

DOĞANAY’ım görür rüya
Seviyorum dedim güya
Suyla dolu bütün dünya,
Göl bölüşek senle birlik!