Ne zaman geriye dönsek,
biliyorum ki birbirmize yakalanacağız...
Ve ileri gidebildiğimiz kadar olacak ayrılığımız.
Sen ve ben
ne geri dönebildik,çaresiz
ne de ileriye gidebildik,kimliksiz.
Şimdi hayatın ortasında
bizi savuracak o rüzgarı bekliyoruz,
yanlız ve ümitsiz...
Bu yüzden sana hoşçakal demiyorum,
hoşgeldin de diyemiyorum..
Hem hoş gelirsen bana
hoş gidersin benden...
İstemem ne kavuşma ne de ayrılık
bu kadar hoş yaşansın...
Hoş olanların sonu keder olur...
Bu saatten sonra yapılacak tek şey
o bilinmezliğin içinde
aşkın,acının ya da çoşkunun
bizi içine çekmesini beklemek olacak.
Ne ani kaçabileceğiz olduğumuz yerden
ne de adım atabileceğiz bizsiz günlere.
Bir yan,hep korkak,
hep çekingen,
hep sakin kalacak...
Ne kadar kandırsakta kendimizi
senle aynı yerdeyiz sevgili...
Kayıt Tarihi : 30.4.2010 01:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirden sonra aklıma bu geldi, şiirin finali kafamda böyle yaptım haddim olmayarak.. özetle böyle hüzünlü ve içe akan bir şiirdi okuduğum..
tebriklerimle Nazlı hanım..
O ADIMSIZ YOL
' AYNI YER ' NE İLERİ NE GERİ
ATEŞ ÜSTÜ İKİ KAHVE TANESİ ...
SELAM OLSUN ŞİİRE VE ŞAİRESİNE
SAYGIYLA
FATMA HATUN ESEN
tebrikler,yine uzakları çağrıştıran o yüreğin derinliği..harikasınız sayın Muhip,saygılarımla.
Ama gitmemeli, kendi düşünceleri olanda aslında yapılması gereken şeyler, zaten olması gereken şeylerdi gece duada o konuştuklarımız Hepsi bir anda uçup gitmemeli, cesaret, belki bugün her zamankinden daha çok ihtiyaç duyulan bir şey sevgi Tünellerimizin ucundaki güneş ışığı aferin beklemiyor kalble baş başa kalan duanın ipuçları Hâlâ şüpheli duygular, akıl tutulmasında sevgide dışlanmışlığı bitirecek dualar dil yâresinde,Kendini münevver sananlar, bildiklerinde ne çok bilmediklerini okuyarak çehresini değiştiriyorlar Dilimiz kısırlaştıkça, bundan çok uzun zaman önce veya şu an senin bu yazıyı okuduğundan binlerce yıl sonra uzayda sonsuz hayat kaynağını barındıran gezegenlere ışık verenlerde dua deha merkezinde vardı ya da var olacak
Bu söylediklerim şu an için sana kafa karıştırıcı gibi gelse de aslında kendini çoban duanın neresinde ve hangi zaman dilimine ait hissettiğini bilmediğim için sana net bir şey söylemekte zorlanıyorum Sonuçta sürekli hareket eden ve zamanın olmadığı bir yerden, yüreğimi kavradığın yerden bunları yazıyorum
Safa gelip safa veriyorsun dua dua muhabbet ederek cana aşk olan kimsesiz yalınız bir denge sayesinde varlığını sürdüren, o dengenin bozulmaması için uğraşan, tüm seslerin kanmadığı nefes nefes zaman içinde ileri geri gidilebilende susuyor sevgi, insanları anlatmamı istedi dua bunları
Onlar kimler mi?
y.ed....yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (13)