sana açtığım ne çok pencerede,gördüm yüzünü.
yağmurun çekirdeğini,
sesin kırılışını,
elmanın buğusunu...
bir kentin bütün kapılarını çaldığım gece;
senin dışında açan olmadı...
bütünü bölmek kolaydı.
yarımı böldük birlikte...
alıp başını gitmek,son seçenekti yaşama dair;
atılan ilk adımın ağırlığınca bedeli,
uçurum dibiydi gülüşün.
elimi hep tuttun...
düşlerimiz albenili.
yanlışlarımıza;
kader dediğimiz...
Kayıt Tarihi : 26.5.2006 09:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kaan Karadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/26/senle-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!