Seninleyken, sensizken

Ertuğrul Temizyürek
410

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Seninleyken, sensizken

Dinlerim ıssızlarda yalnızlığımın sesini
Bırakırım kendimi yalnızlığıma
Yalnızlığımda öyle alışmış ki yalnızlığa
İstemez atar beni uzaklara
Ben kendimi kendimle eğlemeye alışkınım
Ama senden uzaklardayken düşerim tuzaklara
Tuzaklarda öyle alışmışlar ki bana
Görünce el edip çağırırlar beni
Onlarda benimle kurtulurlar
Yalnızlıklarından, sıkıntılarından
Dertlerinden, tasalarından
Uzaklarda bana alışmışlar
Öyle ki benden bile uzaklar
Bana benden yakın oluyorlar
Ben bile bazen kendime uzağım
Bazen de kendime kendimden yakın
İçimden bir ses daima der
Uyarır beni sürekli
Aman yapma der kendini kendinden sakın
Kendimi kendime bırakmaktan
Kendimi kendimle avutmaktan
Kendi hayallerimde kendimle olmaktan
Sanma ki yoruldum
Hayır yorulmadım
Yorulmam da, yorulmayacağımda
Bu benim en sevdiğim oyuncağım
Kimseye bırakmadım bırakmayacağımda
Hiç sıkılmadan oynayacağım
Belki doymadım belki de hiç doymayacağım
Ama tek bildiğim bir şey var ki
Sıkılmak, usanmak bana göre değil
Kendi kendinden sıkılmayan
Başkasından hiç usanır sıkılır mı bilmiyorum
Başkasından sıkılmak değil de benimkisi
Kendimi kendimden kıskanmak gibi
Ayrıyım ben kendimden, âlemlerden
Farklıyım herkeslerden tüm zerrelerimden
Ayrıyım hayallerimden, düşlerimden
Ayrıyım göstermeliksiz gülüşlerimden
Her düşüm ayrı bir âlemdir
Her düşüm bir birine benzemeyen
Kendince muammalara dönüşen
Sonsuzluklarda sonsuzca hareket eden
Sonsuzluk serüvenleri gibidir
Şimdi sen sanıyorsun ki sana kendimi anlatıyorum
Hayır, aslında ben kendime kendimi anlatıyorum
Şimdi sen sanıyorsun ki ben ayrıyım sen ayrısın
Sen benim bir parçamsın diyorum da sen inanmıyorsun
Oysaki benim kendi kendime kalışım
Yalnızlıklarımı hep kendimle paylaşışım
Tuzaklara bilerek yakalanışımın sebebi sensin
Sen sebeplerimin de sebebisin
Öyle bir sebepsin ki benim âlemim de
Sen benim varlığımın en temel sebebisin
Sen buna inanmayıp bunu bilmesen de
Seninle sensizliği, sevgiyi
Seninle hayalleri, düşleri, gülüşleri
Seninle seni, kendimi, her şeyimi
Seviyorum seninleyken sensizliği
Sesini, nefesini, hislerini
Seviyorum seni düşlemeyi
Özlemeyi, özlenilmeyi
Sebeplerimden ötesin
Benden bir parçasın benden öndesin
Ben ayrılıp gitsem de kendi bedenimden ruhumdan
Seninleyken hep yaşayacağım ister inanma ister inan

Bilesin

24.08.2014
saat 22.10

Ertuğrul Temizyürek
Kayıt Tarihi : 24.8.2014 22:15:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ertuğrul Temizyürek