Seninleyken Ben Şiiri - Şahin Yenilmez

Seninleyken ben hiç üşümezdim
Düşmezdim hiç sürekli yollara
Hiç ağlamazdım hıçkıra hıçkıra
Ama şimdi sensizim.

Seninleyken ben hiç dikkat etmezdim
Yemyeşil ağaçların yanında kuruyup kalanları
Çok sevenlerin yanında duran
Ama hiç sevilmeyen insanları.

Hayattaki her şeyi gün gelince anlıyorsun
Yanından geçerken gülüp geçtiğin
Farkına varmayıp, aldırış etmediğin
İnsan bir gün sen oluyorsun.

Seninleyken ben mutluydum belki
Belki kimse dolduramaz yerini
Ama şimdi anladığım bir şey var
Anlıyorum artık hayatın gerçeklerini.