Seninleyken Şiiri - Sadık Korç

Yeşiller içinde bir gül,
Gül içinde bir cennet,
Cennet içinde bir melek…
Döndü,
Elini uzattı tuttum.

“Gül,” dedi, güldüm.
“Ağla,” dedi, ağladım.
“Sev,” dedi,
Sevdim,
Tüm kalbimle,
Tüm varlığımla.

Kanatlarıyla sardı beni,
O an ne cennetti orası,
Ne de dünya…
Bambaşka bir evrendi
Seninle geçen o an.

Ve bil ki,
O evrende bile
Hiç bu kadar
Sevilmezdim.

En güzel bendim
Seninleyken.