Seninleyken Şiiri - Abdurrahman Polat

Gündüze yakın tutuyor gülüşlerin,
Zamana meydan okuyorum seninleyken,
Halat atıyorum güneşe,
Haftaları aylara, yıllara uzatıyorum,
Asırlar istiyor bizi ve sana dokunuşumu,
Gel bugün, bugünler ikimizin,
Yarına kalmasın sevişmemiz,
Sabahları birlikte saymak varken,
Elin yanaklarında tek başına uyuma,
Dalarken rüyalara bensiz, kollarını bana sarmala,
Yastığın altındaki ellerin, tamda sırtımda olmalı seni severken,
Ve tamda uyanırken, dudaklarımda kalmalı nefesin,
Vücudunun her bir yerine hatıralar gizlemişken,
Arkanı dönme,
Göz kapakların açık kalsın bende,
Kalbime sığınan korkak bedenime uzansın tüm sevdan,
Kızma bana,
Cenneti seninle tanımlamışken,
Cehenneme bir mana bulamam…