Sana geldim Kaş,
Bir Temmuz akşamında,
Yine seninleyim.
İçim buruk gözüm yaşlı,
Yeşil gözlü yarimin
Bağrına hançer saplamış,
İki başlı,
Ejderha,
Durmadan kanıyor…
Nasıl yaşlı olmasın gözüm,
Nasıl huzur dolsun içim.
Yüreğim yanıyor…
Her yıl oyuluyor bedenin,
Tuttuğun dileğin,
Kabul olmamış.
Tutmuyor bileğin…
Küsmüşsün,
Bir şey söylemiyorsun,
Susuyorsun hep bana,
Bakıyorsun başka yana,
Sitemin var,
Biliyorum şu cana,
Dört bir yanını yaban eller,
Ahtapot gibi sararken,
Gözlerin kurtuluşu ararken,
Yüreğime güneş batıyor
Torosların akşam güneşi…
2/7/2010 Cuma Kaş
Hüseyin Sönmez
Kayıt Tarihi : 19.7.2010 19:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1/7/2010 Tarihinde çok sevdiğim Kaştayım.Benim ikinci yarim Kaş. Her yıl dağ taş oyularak bina (konut,otel,tesis) yapılıyor.Doğa tahrip ediliyor.Bir de yat limanı yapılıyor. Deniz doldurularak yapılan bu yat limanının Kaş'a ne getirip ne götüreceği meçhul.Hep yıkım hep yıkım.Allah sonumuzu hayır eylesin… Hüseyin Sönmez
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!