Ben seninleyim;
Sabahı bekleyen güneş gibi,
Yağmuru sürükleyen bir bulut misali.
Gecelerimi süsleyen yıldız ve ay gibi,
Tıpkı hükmünü giyinen bir mahkumun son isteği.
Ben seninleyim;
Kıyılarımı döven dalgalar gibi,
Uykusuz gecelerimin en tatlı düşüncesi,
Hayâllerimin sır perdesi,
Duygularımın son sahnesi.
Ben aslında; sadece kendimleyim.
Bir varmışla başlayıp bir yokmuşla devam eden masal gibi,
İçimde yaşadığım seni
Gördüğüm ilk andan beri,
Hiç anlamadan olmuşum duygularımın esiri.
Kayıt Tarihi : 7.9.2011 23:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Demirci](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/07/seninleyim-77.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!