Dudaklarımdaki nem,
Hıçkırığımsın,boğazıma düğümlenen
Kaç yıl geçsede üstünden,
Unutmam, vazgeçmem senden.
Kimse seni bana düşman edemez!
Unutturamaz kimse seni,
O öldüğüm günden beri...
Kalbimden hiç çıkarmadım seni.
Her yağmur yağışında
Güneşin parıltısında
Gecenin sabahında
Uykunun tam ortasında
Seninleyim ben
Dün doğum günündü
Bir buseydi sana hediyem
O gün öldüğüme bakma
Sen yaşadıkça, yanındayım ben
Kıraç bir topraktım, senden önce
Gözlerin gibi yeşerttin beni
Güzelliğin dillere destan
Kıskanır yıldızlar seni
Kimse yanlış anlamasın
Seni sahipsiz bilmesin
Sen istedikçe
Gönlündeyim ben
Geçen gün mutluydun
İlk kez gülerken gördüm seni
Aynı vasiyetimdeki gibi...
O kadar sevindim ki; sanki hiç ölmemiş gibi
Söylediğin şarkı güzeldi
Öylece dinledim seni
Dedim ya öldüğüm günden beri
Seninleyim ben...
Kayıt Tarihi : 3.2.2008 14:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!