Kimse bilemez,
Kalbimde neler yazılı.
Kimse bilemez,
Bu soğuk akşamlarda,
Bir karanlık sarar gecenin ayazını.
İşte ben böyle bürünmüşüm yalnızlığa.
Bu akşam gökyüzündeki ay,
Deniz kadar durgun,
Sular kadar berrak.
Mevsim hazan mevsimi,
Güneş bile ısıtamadı beni.
Nedendir bilmem,
Hayallerimi seninle süsledim.
Ne zaman birkaç kelime yazsam,
Ne zaman dönüp önümdeki resmine baksam
Cesaretimi yenip, gözlerine bakamadım.
Birbirini tanımayan iki yabancı,
Sebebini soramadığım kadar acı.
Seninle Zamanı kovaladım.
Günlerim heder, gecelerim zehir oldu.
Gözlerimden dökülen bir damla yaş,
Kara bahtımın meçhul simgesi oldu.
İnanmazsın belki,
Resmindeki gözlerini,
Daha yeni yeni çizdim yüreğime.
O gül cemalinin bir yansımasıdır.
Sana söylemek isteyip de söyleyemediğim,
Belki de haykıramadığım sevdamdır.
Kayıt Tarihi : 15.2.2007 23:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!