Seninle yürümek Şiiri - Akif Koca

Seninle yürümek belki kaderim
gölgem gibi benimle yan yana elele
bir kalpte iki beden gibi...
seninle yürümek, seninle yürümek.

seninle yürürken hülyalara dalar insan
sanki bir boşlukta yürür; gökle yer arasında
seninle kaybulmak isterdim o buşlukta
sonsuza dek yalnız ikimiz....

Ellerini tutmak isterdim yolda yürürken beraber
sıcaklığını kalp atışlarını hissetmek için
inan güzel seninleyken her şey güllü gülüstanlık
sanki bir rüyadayım hiç uyanmasam...

Biliyormusun şiir yazardım bir süre önce
aradığım güzeli bulmayınca bıraktım
tekrar içimden bir çiçek gibi açıldın
heyecanım sözüm yeni baharım oldun.