Kaldıramıyor artık seni, şu zavallı yüreğim.
Hayatım anlamsız, seninle zehir oldu yaşamım.
Saat zembereği gibi boşaldım, o zaman.
Seninle yaşamak mı zor, yaşamamak mı anlamadım.
Dinmedi acısı, şu bedenime yaptığın eziyetler.
Bir bir tükendi ümitler, kalmadı umutlar,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta