Seninle yaşadığımı anlaım Şiiri - Erdem ...

ben ilk defa seninle güldüm....
yüreğim kıpır kıpır şendi....
ağladım bulutlar gibi gözyaşı döktüm...
dökülen yaşlar mutluluktan sevinçtendi...

ben hep kıştaydım hava gibi kapalı....
bir türlü bir araya gelmeyen iki yakalı....
üstü başı perişan karışmış saçı sakalı...
bulgur gibi yaşlarım şimdi pirinçtendi...

kuzda kalmıştım hiç güneş görmemiş...
yüreğim buz gibiydi ateş değmemiş...
gururlu başını kimselere eğmemiş...
hamurum toprak duvarlarım kerpiçtendi....

güneş seninle başka türlü doğdu.....
dağlarıma yaylalarıma bahar geldi....
ilk defa birisi başımı okşadı sevdi....
duygulandım içimdeki ben benden geçti....

baktığım yerlerde çalılar dikenler vardı....
bilmezdim gülün güzelliğini nasıl açardı....
gülümseyenim olmadı herkes kaçardı....
sevmekte gülmekte bana senden geçti....

ben daha önce yaşıyormuydum sanmam....
seninle can buldum gerisine inanmam....
düşünmeyi bırak o günleri bir daha anmam....
önceki hayatım karanlık bir tünelden geçti....

aydınlandım çok şükür ayı gördüm....
sevmeyi sevilmeyi sevdayı gördüm....
ben gözlerinde dünyayı gördüm....
bu can bu tene bir güzelden geçti....

griyi siyahı birde moru bilirdim....
yeşili beyazı rüyamda görürdüm.....
elayı bilseydim koşar adım yürürdüm....
bir kutlu yoldan yıldızlardan hazelden geçtim....

hazelim gözleri ışıltılım en güzelim....
güneşim ayım yıldızım gülen güzelim....
karanlık gecelerimi aydınlığa çeviren güzelim....
kapkara gecede aydınlığa tezelden geçtim....