Seninle Yanmak Şiiri - Yunus Kara

Bir sabah rüzgârla kokunu gönder,
Gonca yansın bağban yansın bağ yansın.
Bülbülün canına düşsün de ateş,
Zaman yansın devran yansın çağ yansın.

Kanatsın baharı goncanın harı,
Nergisten ders alsın yarin nazarı.
Öyle bir essin ki hasret rüzgârı,
Yürek yansın yara yansın dağ yansın.

Umudu gönüle,gönlümü sana,
Adadım ömrümü kara sevdana.
Külümden bir avuç koy ki zindana,
Zindan yansın,zincir yansın bağ yansın.

Hicrinle bin defa çalınmış kapım,
Vuslata darılmış kolum kanadım.
Tellere içini döksün mızrabım,
Ova yansın,tepe yansın dağ yansın.

Talihim Mecnûn”a yüreğim köze,
Yolcuyum nihayet kabuktan öze.
Gözümden bir damla düşsün denize,
Derya yansın,balık yansın ağ yansın.