BEN, SENİ her şeyden önce tanıdım Duamdan sonra, âmindir adın! Yalnızlık Tanrısal bir yüce duygu; Düğüm, düğüm uzanıp SANA bağlanan. Yalnızlık içimde sonsuz bir tutku, Sonu da, başı da SENLE dağlanan. Yalnızlık içimde bir garip türkü, Güftesi, bestesi SENLE sonlanan. Yalnızlık içimde bir sevda yurdu, Tapusu, senedi SANA dayanan. Yalnızlık içimde sürekli yazdır, Ne alsam, ne versem hepsi de azdır. Gönlümde sürekli sonsuz niyazdır, Çaresi, dermanı SANA bağlanan. Yalnızlık içimde sürekli kıştır, Yolları yokuştur, sonu yokuştur. Gelsen de eritsen buzları tümden SENİNLE bir olmak bilsen ne hoştur. OSMAN TÜRKOĞUZ [email protected] İzmir; 16 Ocak 2012,
Gülsev EyüboğluKayıt Tarihi : 16.1.2012 20:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!