Seninle Yalnızlığıma Dair
Aydınlat dunyamı ey sevgili gül yüzünle
Yalnızlığa atma beni derin bir hüzünle
Şehla bakışınla yakıp kavur sinemi
Elimden alma ümidimi bir sözünle
Ümit iklimimin gel sen ol mimarı
Mamur eyle gönül şehrimi ellerinle
Meçhulde bırakma yar serencamımı
Üzme beni ne olur ümitsiz sözlerinle
Harab edip gitme şu divane gönlümü
Ay ışığı kadar efsunkar gözlerinle
Nalan eyleme bahçede bülbül gibi
Feryat ettirme gidip de firkatinle
İsle nakış nakış gönlüme, sevgini
Deruni bir ahenkle, pak hislerinle
Anla artik kapında çöl vurgunluğumu
Nihalim gül bana bir ömür gözlerinle
Kayıt Tarihi : 12.11.2003 23:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!