Seninle Var Oldum Şiiri - Mesut Özdemir 3

Gecenin sessizliğinde seni aradım; ay ışığında değil, kalbimin en karanlık, en korunaklı köşesinde buldum seni. Her düşüncemde, her nefesimde senin adın vardı. Her adımımda senin izini aradım, her rüzgârda senin kokunu duydum. Her yağmur damlasında, sanki sana yazılmış gizli bir şiiri okur gibi varlığını hissettim.

Ben seni rüzgârın savurduğu yapraklarda, düşen her damlada, yağmurun ince melodisinde, toprakta açan çiçeklerin en sessiz fısıltısında sevdim. Gözlerimde biriken her damla, sana duyduğum özlemin iziydi. Her damla bir şiir, her şiir bir umut, ve ben bu umuda tutundum.

Seni kalabalıkların içinde değil, sessizliğin en derin köşelerinde, kimsenin ulaşamadığı anlarda sevdim. Gözlerin bana hayatı fısıldarken zamanın akışını durdurmayı sevdim; dünyayı unutmayı, sadece senin varlığında kaybolmayı.

Ben seni konuşamadığım sözlerde, okumaya kıyamadığım mektuplarda, hatıralara sakladığım sessiz cümlelerde sevdim. Sana dair her anıyı büyüttüm, sakladım; kimseler göremedi, kimseler bilmedi. O anların tadı, yüreğimin en gizli bahçesinde açan çiçekler gibiydi.

Seninle dolup taşan bir günün ardından, gecenin karanlığında yıldızlarla sohbet etmeyi sevdim. Ellerim ellerine değmediğinde bile varlığını hissetmeyi, nefesinin uzaklığını kalbimde taşımayı sevdim.

Sen gittiğinde, kalbimin bir parçası seni arasa da gülümsemeyi, beklemeyi, sabretmeyi sevdim. Ve her sabah, yeni bir umutla sana dokunmayı düşlemeyi, gözlerimde senin yüzünü yeniden bulmayı, sessiz bir hayranlıkla seni izlemeyi sevdim.

Ben hayatı senin gülüşünde, senin suskunluğunda, senin yüreğinde sevdim. Sana dokunamasam da, seninle nefes alamasam da varlığını içimde hissetmeyi sevdim.

Seninle geçen her an bir ömre bedeldi. Seninle sevinci, hüznü, sessizliği paylaştım. Seninle var oldum; seninle öğrendim, bir kalbin yalnızca sevgiyle dolunca gerçek anlam kazandığını.

Ve şimdi biliyorum ki, ben hayatı sadece seninle sevebilirim; gözlerinde, ellerinde, hayallerinde… Çünkü seninle var oldum, seninle sevmeyi öğrendim.

Her zaman, her yerde, günler geçse de, mevsimler değişse de, ben seni seveceğim. Sessizce, derinden; bütün yıldızlar şahit olsun, bu kalbin sana ait olduğunu bilsin.

Ben seni hayatın tüm acılarıyla, tüm yalnızlıklarıyla, tüm güzellikleriyle sevdim. Ve seni sevmek, benim ölümsüz öyküm oldu seni seviyorum