Başını topraktan çıkarmış gül fidanı gibiydim
seni görmeden önce
Yapraksız,domurcuksuz ve yapayanlız
Sevgin ilginle yeşerdi, sana duyduğum büyük aşkım
Tıpkı Güneş aldıkça domurcuklanıp çiçek açan gül gibi
Hayat verdin bedenime,öptükçe dudaklarımı
Damla damla yağmurun düşüp, toprağı öptüğü gibi
Aşkınla doldu ruhum,mutluyum,uçuyorum
Bahar neşesiyle güle konan kelebek gibi
Çiçek özünden aldığını işleyen arı misali
Sevgimi aşkınla yuğurup bal yaptın beni
Beni her sarışında sanki, yeniden doğdum
Aşkı,sevgiyi ben ilk ama ilk sende buldum
İlk defa soyundum,ilk ama ilk seni sevdim
İlişkiyi öğrettin bana,ilk sende erkek oldum
Dur kalkma,uzan üstüme, sana doymadım
Bu benim ilk gecem,başka kadınla olmadım
Sen ilksin hayatımda,başka kadın soymadım
Hadi gel, bir daha,cünki ben hiç böyle mutlu olmadım.
(Neumünster/Almanya..01.08.2003)
İbrahim TamerKayıt Tarihi : 15.4.2005 23:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!