Gün doğmamış penceremden odama
Hiç doğmamış güneş gözlerime
Bir türlü geçip gitmeyen gece
Hep gün batımları hep karanlık
Öyle özledim ki seni
Nezaman karanlık gecede parlayan ayı görsem
Ansızın gözlerin gelir aklıma
Seninle sevdim bu şehri
Seninle güldüm doğan güneşe
Seninle ağladım batan güneşe
Şimdi boşa doğuyor, batıyor güneş
Sen olmayınca anlamsız herşey
Sensizlikmiş meğerse kaderim
Sensiz kaldığımı hissetmek ölümse eğer
Kaderim ölümmüş meğerse benim
Yoksun sen artık ağlasamda gülsemde
Unutmaz ki seni yüreğim
Yaşayamaz ki bu yüreğim sensiz
Kayıt Tarihi : 7.1.2014 19:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)