Güneş batarken dağların ardında,
Ayrılığımız kadar gerçek bu soğukta;
Sen geliyorsun aklıma, gözlerin geliyor;
Fısıldayan sesini duyuyorum karanlıkta.
Bir günü daha sensiz bitirdim.
Sensiz tükettim bütün geceyi.
Seni sensiz yaşadım bir vakit daha,
Sana sordum sonunda bu bilmeceyi.
Seni sensiz yaşarken her gün ve gecede,
Nasıl oluyor da sen geliyorsun aklıma yine?
Mademki sen yoksun benimle,
Nasıl oluyor da yaşıyorum her an seninle?
28 Ocak 2007
Gül AycanKayıt Tarihi : 15.7.2007 19:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gül Aycan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/15/seninle-sensiz-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!