Saat gecenin on ikisi:
Seni düşünüyorum yatağımda, uykusuz.
Odamı anahtar deliğinden sızan bir damla ışık
Ve senin kalbimde yaktığın ateşin aydınlatıyor.
O esmer yüzünde canlanıyor aşkımın aydınlığı.
Gece, gözlerinde kıpkırmızı bir kor oluyor.
Esmer ellerini hissediyorum elerimde
Hayal yüzünü görüyorum duvardaki resmin gölgesinde
Uykusuzluğum uzun saatler sürüyor.
Gecedeki yalnızlığımı ve odamın sessizliğini
Senin beni terk etmeyen hayalin bozuyor.
Kalbim, gece boyunca, yalnızca yanıyor.
Sabah hiç olmasın istiyorum,
Senin bana verdiğin bu sonsuz mutluluk son bulmasın.
Gün hiç doğmasın istiyorum,
Senin aydınlattığın bu karanlık hiç kaybolmasın.
Sevgilim, seni çok özlüyorum.
Seninle olduğum bu sensiz gece hiç bitmesin...
Kayıt Tarihi : 25.7.2006 22:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özgür Kız](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/25/seninle-sensiz-11.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)