Gecenin bir odasındayım .
Yanımda asılı bir hilâl ,
Karşımda yanıp sönen yıldızlar ,
Şimdi kaydı meteor , an ’da.
Rüzgârın fısıltıyla ,
Dileğimi anlattı bana .
Görünen görünmeyenle özgür bir gökyüzü ,
Kendi gibi yıldızlar ve ay .
Gecenin sıcaklığı yapaylığın yapraklarını kesti ,
Kökündeki güneşi evrene ışınlayan kocaman bir ağaç gibi .
Ah bu donuk insan yüzleri , gözleri …
Hadi yüreğinin düğümlerini aç ,
Akıt artık geçmişten getirdiğin yükleri .
19.08.2025
Öznur Çetin Özcan
Kayıt Tarihi : 19.8.2025 19:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!