İki parmağımın arasından bakarken dünyaya
Kavuşmamın heyacanıyla sarıldım sana
Zafer işaretim di oysa benim yaptığım aslında
Anladım ki esirin olmuşum aşkına
İki parmağının gölgesi yetyi mahpusluğumu anlatmaya
Nasıl bir gözlüktür bana taktığın ne yana baksam sen
Çerçevenin izidir tek tanığim
Her izde aradığım sen
Nedir bu üstümdeki kisve
Nere elim atsam sen
Ne ara verdin bana damardan
Uyuştu beynim seninle
Bu kadar muhtaç, bu kadar açmıyım sana
Bileklerimi acıtıyorsun, dayanamıyorum diyorum.
Çıkar artık kelepçelerimi
Islık çalmak istiyorum
Çöz prangalarımı
Özgür olmak istiyorum.
Kapatsam gözlerimi sen,
açsam yine sen
Senden uzaklara gitmek için
Seninle gitmeme müsade etsen.
İllede sen, illede sen!
Sen artık, ben gibisin.
Kayıt Tarihi : 17.5.2020 01:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!