Kalmam diyorsun, Seni başlangıçlara
Adıyorum diyorsun,
Sen başlangıçlara adıyorum diyorsun
Aslında sen beni ölümlere adıyorsun
Yalnızlıklara adıyorsun bilmiyorsun
Hiç birşey bilmiyorsun, Hiç birşey bana dair.
Anlamıyorsun, bu saatten sonra sevemem bir başkasını.
Güvenemem, Hiç birşey eskisi gibi olamaz
Rüzgarlar üşütür, Karanlıklar korkutur.
Yaralıyım! Yaralıyım!
Bakışları gök mavisi çocuklar vardı neredeler şimdi
Düşleri süt beyazı, süt beyazı çocuklar vardı neredeler şimdi?
Sözler vardı bir zamanlar, Bir zamanlar konuşmalar vardı.
Şimdi neredeler? Şimdi sanki geride bıraktığım
Onca yıl, Onca sevgi büyük bir dağ oldu.
Üzerime yıkılıyor tane tane, Kaya kaya.
Kayıt Tarihi : 19.7.2001 12:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!