Seninle Olmak Vardı! ....

Seni yaşamak vardı;
……………………Karanlığı gecelerden ayırıp ve sana susuzluğumun, dudaklarım da yarattığı çatlaklara inat! .. Ve her türlü engelin “Kartondan kulelerini” yıkarak

Gözlerin de kaybolmak vardı;
……………………..Rüzgarlarla savrulmuş yaprak misali, girdaba kapılmış yılların hesabını bir yana koyarak.Takvimlerde ki anlamsız tarihleri “Busenin ateşiyle” yakarak! ...

Seninle olmak vardı;
……………………...Umutsuzluğun sınırlarına saldırmak, yüreğimin fırtınalarını “okşamalarının tatlı ninnileriyle” kandırmak. Vuslat dağının zirvelerin de ateş ve duygular çırılçıplak! ..

Zamanı durdurmak vardı;
………………………Belki de bulutlar da saklanmak, bize yağmalıydı o “çisi” o sağnak”, sırılsıklam dudaklarının her yanından akarak! ..

Ve.. Sana kavuşmak vardı;
……………………….Sebiler gibi kolların da uyumak! .. Hasreti tutuşturmuş kor ateşlerin “şefkat” dolu alev-in de kavrularak! ..

Ve.. Sana sarılmak vardı;
“Son damla göz yaşımla ağlayarak! ....”