- on dört şubat anısına sevgili eşime
nasıl da alıştı gıcırtılarına kulaklarımız
ah! Zaman denen çıkrık
ipin ucunda kovaydık biz
on dördün on dördü olmuş bak
ömür kuyusuna beraber indik çıktık
her defasında çoğaldı
oysa biz kuruyacak sandık
dibi görünmezlikmiş yazgı
bir dolduk bir boşaldık
ne susuzluğumuz gitti ne suya kandık
söyle hangimiz geçebildik
gülümcüğüm sevgi emekmiş
biliyorsun ki yüreğim avuçlarında
toprağa karışırım vazgeçmem
seninle olmak vazgeçememekmiş
Orhan BALKARLI
Orhan BalkarlıKayıt Tarihi : 14.2.2012 12:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sade dürüst yazılımlı vede
öz verili güçlü anlatımıyla
harika bir paylaşım olmuş kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)