Aynı havayı solumak vardı seninle
Beraber çay içmek Sıhhiye'de
Karşılaşınca gülen gözler
İçimizde büyüyen çocuğun sevinci
Yağmurunda ıslanmak akşam üstü
Ya kavga etmek yol ortasında
Öfkeyle dağılıveren umutlar
Üstüme yıkılan Ankara...
Görünce seni yüreğimde açan güneş
Tekrar sevmek yaşamı
Yanındayken hiç geçmese saatler
Takılıp kalsa saçlarımda ellerin
Yüreğimiz bir çarpsa
Ankara senin olsa
Sen benim...
Ankara - 4 Kasım 2002
Nigar ErkoçoğluKayıt Tarihi : 29.11.2007 11:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!