Seninle Olamıyorum Şiiri - Ahmet Daşdan

Hep karanlıklara, yalnızlıklara
Sessizliğe ve sensizliğe hasret kaldım
Özlemlere, hasretlere, sevgiye
Hasret kaldım gecenin bu saatinde...

Bakıyorum karanlığa sensizliğe
Yalnız odamda
tek başımayım
Sadece bedenen ve ruhen

Beynimde insanlar nankörler
Beni terk edenler
Yalnızlığa itenler
Hepsi beynimde
Düşünüyorum, düşünüyorum
Yalnız değilim yalnızlığın içinde

Aklımın en büyük yerini
Kalbimin tamamını
Düşüncelerimi hayallerimi
Hep sana ayırdım

Seninle sevginle rüyalarınla
Aşkınla ve o tatlılığınla bile
Genede seninle olamıyorum

Belki bu yazdıklarım hoş değil
Karamsar hoş görünmeyen
Darbe yemiş bir kalbin
Kör gözleri
Veya
İçi kanayan ağlayan
Yüzü hep gülen
Dünyaya insanlara
Nankörlere sevgisizlere
Kitapsız şerefsizlere
Haysiyetsiz merhametsizlere
Sevgiyle bakmaya çalışan
Yorgun bir beynin
Yorulmuş bir gözün
İnsanca
Merhametlice
Dünyaya bakan
Sevgi gözleri
Ve
Sevgi Damlaları birtanem

(çok sevdiğim karıma)