Seninle Kaybettiğim. Kendimi Arıyorum!

Yaşanan yılların ardından, kaybolan birini arıyorum.
Arıyorum da, ne adını ne de adresini bilmiyorum.
Hatırladığım tek şey, onu sevdiğim.
Bildiğim tek adres, gözlerinin gözlerimde donup kaldığı,
Seni seviyorum bile diyemediğimiz, o sokak lambasının altı.
Söyle daha bundan gayrı,
Ne kaldı?
Ne kaldı ki geriye?
Duydum ki,
Duydum ki! O sokak lambasının altında, bekler olmuşsun beni.
Duydum ki! Eşe dosta sorar olmuşsun.
O gitti dediklerinde, dolu dolu olmuş gözlerin.
O benim sevip de söyleyemediğim, kalbimin tek hırsızıydı demişsin.
Bu sevdada, tek hırsız ben miyim söylesene.
Söylesene! Bu gerçeği bir kere.
Bu sevdanın hâkimi ben olsaydım, cezan, müebbet hapis olurdu.
Salıvermezdim seni bir daha, salıvermezdim.
Bir gün yine rastlarsak, o sokak lambasının altında,
Yalın gözlerinin gözlerimde, donup kaldığı anda.
Hiç konuşma, yalnız gözlerime bak,
Bak da seninle kaybettiğim kendimi, sensiz geçen yıllarda ara.
O yıllar var ki geri gelmez, o yollar var ki, geçit vermez.
Adresin olan o sokak lambası, o sokak lambası bile, artık yanmaz.
Ben oralarda seni değil.
Seninle kaybettiğim, kendimi arıyorum
Arıyorum ya, ne seni ne de sensizlikteyken kendimi,
Bulamıyorum.