Seninle İzmir'de Şiiri - Mehmet Özer 2

Şimdi
seninle İzmir'de olmak vardı.
El ele yürümeliydik,
Kemeraltında.
Sabah çayını
Kemeraltı çarşısında yudumlamalıydık,
havuzun şırıltısında...
Aydınlanmalıydı yüzün,
gülmeliydi gözlerin,
bir elin kalmalıydı avuçlarımda.

Birlikte
uzanmalıydık Konağ'a doğru
Sokak kemancılarını dinlemeliydik.
Özgürlüğün,bir başka iklimin,
havasını almalıydık her nefeste..
Başını omuzuma dayamalıydın
sevgimiz alevlenmeliydi
kemanların nağmelerinde..

Konağa çıkınca,
İmbat yüzümüzü okşamalıydı,
Saçların,ah o saçların
yine geriye uçmalıydı..
Güvercinlere yem atmalıydık,
Pasaporta,
kayıklar tekneler,romorkorler
Nazlı nazlı salınmalıydı..
Deniz gümbür,gümbür,
kıyıya vurmalıydı..

Sonra,Kordon'da,
sığınmalıydık,bir palmiye gölgesine
Başımı dizine koyup,
yüzünü seyretmeliydim.
Taşlı yüzüğüne bakıp,
ellerini ellerini öpmeliydim.
Ve gözlerimi kapayıp,
denizi dinlemeliydim.

Gurup vakti
sahildeki banka,oturunca
yine o falcı kadın gelmeliydi,
at bir tavuk parası deyip,
önünde diz çökmeliydi.
İki bakla, bir göz boncuğu
koymalıydı avuçlarına,
bizim hikayemizi anlatmalı
yine dokunmalıydı saçlarına

Sen,yanımda olsaydın,
kalp atışlarımız,
dalgaların sesine yine uyardı.
Sevdiğim şimdi seninle,
İzmir'de olmak vardı.

30 EYLÜL 006