Çok pişmanım çok
seni o kadar sevdiğime
Yazık oldu yazık
kurduğum onca düşlerime
içime huzur salan hayellerime
o kadar inanmıştım ki sana
söyleselerdi de inanmazdım
bu tertemiz bu içten sevgime ihanet edeceğine
Ne varsa yüreğimde
son zerresine kadar verdim sana
Ama sen sevgiden anlamadın
inanamadın
bir insanın bu kadar çok sevebileceğine
Sen giyecek bişey gibi gördün aşkı
bir etek yada bir gömlek
bazen çıkarıp bazen giyecek
Ama ben öyle değilim öyle anlamam aşkı
ben sevdim mi ölesiye severim
uğraşamam açmadan kuruyan çiçeklerle
Kusura bakma ama
acı çektirmem senin gibiler için gönlüme
Bak yüzüne söylüyorum işte
başkalarına da anlatacak sanma
Yok yok inanmam daha sana
ha işte bak
ağlamanda sahte
boynuma sarılmanda
yapma
Senden hiç bişey olmaz
ne sevgili ne eş ne de ana
Seninle işim olmaz canım
haydi kal sağlıcakla...
Metin Gürbüz
Metin GürbüzKayıt Tarihi : 20.12.2010 22:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)