SENİNLE ilk YAŞADIKLARIM Şiiri - Gül Özlem

Ne zaman sen aklıma düşsen,
İlk yaşadıklarımı düşünürüm hep.
İlk heyecanım,ilk yürek atışım,
Bana öyle içten bakışın,sitemli kaş çatışın.

Ne zaman seni hatırlasam,
İlkler çoğalır,mazi karşımda durur.
Damarlarımda çılgınlaşır kanım,
Çeperlerime vurur.

İlk seninle indim bir çift güzel gözün derinliklerine,
İlk zonklaması seninle başladı şakaklarımın,
Umut dolu gemilerim ilk sana sığındı,
Sevgi limanında demir atıp,çakılı kaldı.

Güneşin doğuşunu ilk seninle izledim,
Güneşle birlikte yeniden doğarcasına.
İlk sevgi yağmuruna seninle tutuldum,
İliklerime kadar ıslanıp sırılsıklam olurcasına.

Gezdiğimiz yollarda hep seni aradım,
Arkandan öksüz kalmış çocuklar gibi ağladım.
Ben bu şehirde,kendimi kaybettimse de,
Ben bu şehirde ilk seni tanıdım.

İlk kez yokluğuna bu kadar yandım
Bitmeyecek özlemini bildiğim için.
Bilki ölürken gözlerim açık kalacak,
Sen yanımda olmayacağın için.