Seninle iki canız, Leo Ana…
Dokuz ay boyunca taşımışsın karnında
Hergün beslemişsin beni canınla, kanınla.
Hergün bıkmadan, usanmadan taşımışsın da
Ölüme bile meydan okumuşsun en sonunda...
Evet, çünkü ölümle-doğum birer kardeştirler
Sen ve ben veya her ikimiz kaybedebilirmişiz.
Nice nice analar ve bebeler doğumda ölmüşler
Yaşayacak ömrümüz varmış, biz kaybetmemişiz...
Sen benim bir parçamsın, ben senin bin parçanım
Beni parça parça toplamışsın dokuz ay boyunca.
Beni tam dokuz ay yoğuran ustamsın, anamsın
Yoğurmuşsun beni hergün biraz; kanınla, canınla...
Gülmene, ağlamana; yediğin aşına, içtiğin suyuna
Aldığın her damla nefesine bile ortak olmuşum.
Kurban olayım Yüce Mevla’nın şu kanununa
Dokuz ay sonra, ben senin bin parçan olmuşum...
Stella-Venus Terli - Münih, 04.12.2011
Ahmet TerliKayıt Tarihi : 23.12.2011 07:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Torunum için....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!