Şimdi biz seninle bir şiirin
son mısralarındayız
içimizdeki yaşama çığlığı
bilinmez inceliklerle örülen
ümidi ve şefkati teselli etmiyor artık
halbuki
ne çok severdim seni
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
yaklaşık 15 yıl önce okumuştum bu şiiri... 16 yaşında... çok etkilenmiştim... şimdi okuyorum ve anlıyorum bu kez. ama şiiri anlamak yetmiyor
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta