Bir yabancı şehirde, bir küçük kahvede,
kahvelerimizi yudumladık seninle...
Karşılıklı yudumlarken kahveleri,
binlerce sözler sessizce söylendi...
Konuştuklarımızı kimse duymadı, bilmedi,
herşey sanki gündüzleme bir rüya idi...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta