Seninle Güldüm Şiiri - Selma Şanal

Yoruldum artık
Çek elini yüreğimden
Her dokunuş bin ah olur bedenimde
Karanlığın içinde
Bir ben birde o sesler,
Gidişinin çığlığı kopar kulaklarımda
An ve an
Ürperir sol yanım her ayak sesinde,
Taş kesilir bedenim
Yokluğunun gölgesinde
Ben hala geçmişi yaşıyorum
Yıllar ne kadar çabuk geçsede
Mevsimler yaşanıp bitsede
Ne unutabildim seni
Ne değişebildim...
Yalnızca varlığını götürdün benden
Yalnızca uzaksın bana
Sanma ki sensiz kaldım
Sanma ki yaralandım
Zararı yok bilmesende,
Varlığında ne kadar sensiz ağladımsa
Yokluğunda bir o kadar
Seninle güldüm.

00:20__21.10.09