Seninle gece olmaK Şiiri - Vedat Polatdemir

Seninle gece olmaK

hani güneş gücünü kaybedip,
karanlıga yenilir ya...
işte öyle birşey,
ben her gece yeniliyorum sana
ve her gece bayragımı indirip,
kayboluyorum karanlıgında...
en zifiri köşende,
yıldızları savuruşunu izliyorum
bir oraya bir buraya.
gecenin hükümdarı sensin
ve keşke hep sen kalsan
ve ben her defasında en parlak yıldızın
sen olup olmadıgının yanılgısı
muhakeme edip yargılasam kendimi..
'bulamadın adını bile koyamadın'yürek...
nasılda güçsüzleşiyorum karanlıgında
ah bir bilsen nasıl yitiriyorum kendimi
aslında belkıde bunu istiyorum
gölgende kalmayı,
sadece senin savundugun hayatı yaşamayı,
yeni bir günün tüm kaygısını unutup,
seninle gece olmayı...
offf bak yine sızılarım kıvışlamaya başladı,
gidiyormusun gece..
söyle şu karanlıga dagılmasın henüz...
ben daha bulamadım seni,
daha hissedemedim,
daha olmadın bende dur...
gitmeye hazır degilim,
gün olmaya hazır degilim,
ışıma gecem...
bu mecburiyetin,pırangalı esirleri olmak ne zor...
ama ne olur sende gel gece,sende gel bana...
biliyorsun ya sensiz olamıyorum....

Vedat Polatdemir