Gün doğduğunda yüzünle aydınlansın dört duvar
Sen ol sabah kahve- altım
En son Senin tadın kalsın damağımda
Varsın Seni içeyim damla damla
Soluduğun nefesin yeter ikimize
ben yetinirim senden kalanıyla
inan razıyım sen her ne dersen de
Olmaz desende, kaçsan da
her bahanede bir düğüm daha atıyorsun sevdama
Kadın sensin bana hayal olsan da
Çocuk sensin cıvıl cıvıl ruhumda
Yoldaş sensin yürüdüğüm yolumda
Mevlam yüreğime nakış etmiş seni
Ölmek de varsa yolunda
Razıyım dedim ya..
Biz olmaya..
21 ocak Vuslata son iki...
İsmail GüvenKayıt Tarihi : 20.1.2015 23:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!