Seninle de sensiz de Şiiri - Erkan Saltan

Tanımazsa korkuyu korkmaz insan elbette,
Tanıştım, taşıyorum; seninle de sensiz de.
Sen öncesinde yoktu gece gündüz nöbette,
Şimdi kriz yaşıyorum, seninle de sensiz de.

Nereye getirdin sen, nerde bu gönül bağım,
Sor bir cennet yada, cehennem der ayağım,
Yarım yaşamak budur ne ölüyüm ne sağım
Tam araf yaşıyorum, seninle de sensiz de.

Akıldan geçmeyendi, nasıl silme bulaştım,
Kördüğüm oldu içim, çözülmeze dolaştım,
Bir çıkmaz soruyorsan, nirvanaya ulaştım,
Kor azap yaşıyorum, seninle de sensiz de.

Bunun adı yaşamak, yani sefa sürmek mi,
Hani sevda bağından nasibini dermek mi,
Bu murada ermek mi canı hiçe vermek mi,
Çok zoru yaşıyorum, seninle de sensiz de.

Konuşturmadın, ağzım cam kırıkları dolu,
Sönmez korda yürüttün yalın ayakla yolu,
Gündüzü zulmet boyar gecelerse korkulu,
Kabuslar yaşıyorum, seninle de sensiz de.

Öyle bir haldeyim ki kederde boş sevinçte,
Kalırsan o kör bıçak saplıyken döner içte,
Gidersen bitişimdir, ne hepteyim, ne hiçte,
Sanma ki yaşıyorum, seninle de sensiz de.

Niçin şifamdan oldu kan kusturan zehirim,
Bu nice bir zulümdür zehrimdir panzehirim,
Bir ölüm seçemedim bu yüzdendir tehirim,
Bir açmaz yaşıyorum, seninle de sensiz de.

26.09.2022