Hayâtın yokuşları sensiz çıkılmıyor
Senin yokluğun inan ki hiç çekilmiyor
Bil ki hasretine artık can dayanmıyor
Mâhzun gönlümü avutmak mümkün olmuyor
Kalbim oldu kırık dökük
Uykularım bölük pörçük
Aşk ateşim artık sönük
Sen yokken tüm dünyâm çökük
Bedenim rûhumdan sökük
Yüreğim hep sana dönük
Seninle buluşalım
Görüşüp,konuşalım
Aşka doğru birlikte yelken açalım
Mâziyi unutalım
Gülüşüp,koklaşalım
Derdi kederi bir kenara atalım
Varlığın içimi ısıtan kor ateştir
Yokluğun benim için cehenneme eştir
Gözlerin dünyâmı aydınlatan güneştir
Seni seven bu gönlüm sensiz çilekeştir.
Kayıt Tarihi : 30.9.2005 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!