Seninle Biteceğim Şiiri - Serap Kemendi

Her şiirimde sen her kıtasında sen,
Hem beyaz kağıdımdın hem de kalemimsin,
Seni anlatmaya yüreğim bile dayanmıyor.
Sayfa sayfa açtım seni,
Karaladım; yine anlatamadım.
Hep içimde büyüttüm seni,
Sayfalara çizemedim...
Ne bana bakan gözlerini,
Ne de ellerimi tutan ellerini...
Sen bayrağımdın;
Geceleri ay yıldız gibi bana bakan
İçimde kor gibi yanan yüreğinle
Kırmızıya bürünürdün...
Sen bir güneştin;
Sabah yüreğime ilk doğan sendin
İçimi ısıtan ve gözlerimde ışıldayan...
Sayfa sayfa açtım seni
Sayfalara çizemedim...
Sen bitmeyen sigaram ve
Bilinen tek gerçeğimdin.
Musluktan kana kana içtiğim su
İçime giren tek ürpertiydin.
Sen bir uçurumdun;
Senden ileriye gitsem düşecektim,
Ve yürüyemediğim tek yolumdun...
Bir duvaktın sen;
Beyazlarla evlenen bir kızın
Hayalini süsleyen dilektin
Parmağına taktığı yüzük
Başındaki taçtın...
Avuçlarımda solan gülümdün,
Beni kendine çeken ölümdün
Ve seninle biteceğim...
Seninle öleceğim...