Gözlerim sanki birşeyleri ararcasına etrafı gözetleyip duruyor,
Kalbim bir şeyin yaklaştığını hisseder gibi çarpıyor,
Ellerim titriyor, ayaklarım tutmuyor. Yığılıyorum yere.
Ve kendimi ayçiçeği gibi güneşimi seyrederken buluyorum
Sen ne tarafa gidersen ben oraya. Belki görürsün ümidiyle...
Gecenin sakinliğinde sessizce ağlıyorum ki kimse duymasın,
Karanlıkta gözlerimi, kan ağlayan yüreğimi kimse görmesin diye.
Elime bir kağıt kalem alıyorum seni yazmaya calısıyorum aklımca
Ama olmuyor yazar olsamda şair olsamda farketmez ki
Çünki kelimeler yetmiyor, seni anlatmaya yetenekleri yetmiyor...
Sen sürekligeçmişten yaşadıklarından bahsediyorsun ya
Bu yaz gününde üşümeye başlıyorum öylece donup kalıyorum
Benimse unuttuğum bir geçmişim ve düşlediğim bir geleceğim var
O düşlediğim yere alıp götürmek istiyorum senide
Geçmişe bir çizik atıp geleceğimize götürmek...
Ben bunları sen beğenesin o beğensin baskası beğensin diye değil
Artık dayanamadığım, bir şeyleri haykırmak istediğim için,
Bu aşık bedenim bir hasta adam gibi artık ayakta duramadığı için,
Ne zaman iyileşeceğimi bilmediğim bu hastalıktan
Yalnız senin beni kurtarabileceğini bildiğim için yazıyorum...
VE ŞİMDİ SENSİZLİĞİME AĞLIYORUM...
Sahte FırtinaKayıt Tarihi : 23.4.2011 12:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!