Seninle başladı yola çıkmışlığım
erguvan boğazımın ucunda
zakkumlar boy vermiş kenarlarda
ölü gemilerimin batık zamanlarıydı
benim ıslak yalnızlığım seninle yeniden doğmuştu
ve çocukluğumdan düştüm
o çocuk sakın ben olmayayım derken
düşlerim kilitlendi,siluetin uzaklaştı
yağmursuz toprak gibi kaldı içimin çölleri
akşam olur ki yavaşça dibe çöküyorum
yüreğim acı çekeceğiz artık her gece
sen ve ben
şairlikte taslamıyorum
yalnız bir dünyada
sensizliğe sarılıp yürüyorum
aşkından ölüyorum farkında bile değilsin
gerçekte bu
senin olmadığın dünyada ölüyüm ben
Kayıt Tarihi : 5.7.2011 21:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Kamil](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/05/seninle-basladi-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!