Buzul çağından gelmiş'tin
Bin yıl! geçmişi yaşamış'tın
Geleceği gördüm! Bir gün!
Yeşil elbiseler,giymiş'tin
Bahar; olduğunu söylemişlerdi adının
Yeşile boyanmıştı içim
Erimiş di buzdan kalbim
Parmağım la ilk defa dokunuyordum
Işığı görmüştüm senin gözlerinde
Uyandım!
Baktım etrafıma sen yoksun
Binlerce yıl,daha şimdi karanlıklardayım!
Üşüyorum!
Kalan son takvim yaprağı!
Mevsimsiz soğukları gösteriyor!
Şimdi gül bahçesinde
Dikenlerini dökmüş hayata Gülümseyerek bakan
Sen bir gül goncası,sın
İçimde mevsimsiz çiçek açtıran..
Sen bir sır perdesi gibi
Hayat sahnemde perde dedin
Sessiz oyuncusuydum son sahnenin.
Sen se hayatın yönetmeni
Hayatımın sonatı olmuştun
Nadide gülü Aşk bahçemin
Serenat,ı oldun gönül sazımın..
****(Cangülüm) ****
Nebahat KılakayKayıt Tarihi : 29.11.2014 01:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nebahat Kılakay](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/29/seninle-bahar-geldi-gonlume.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!